Είναι τα αθλητικά reality η νέα μόδα;

Ή μήπως είναι χάσιμο χρόνου;

Όλοι σχεδόν στις μέρες μας έχουμε λογαριασμό ή πρόσβαση στο Netflix. Κάποιοι μάλιστα πάνε ένα βήμα παραπέρα και έχουν ήδη κάνει λογαριασμό στο Amazon Prime, το οποίο μετράει μόλις μερικούς μήνες ζωής στην Ελλάδα. Όλοι όμως θα έχουμε προσέξει πως αμφότερα τα καλωδιακά δίκτυα, και γενικά οι τηλεοπτικοί παραγωγοί, εμπλουτίζουν συνεχώς το περιεχόμενο τους με εκπομπές σχετικές με τον αθλητισμό. Και δεν εννοούμε παραγωγές με θέμα π.χ. την κοινωνική πλευρά των σπορ ή το online στοίχημα. Μιλάμε για πανάκριβες σειρές, ντοκιμαντέρ και ταινίες με θέμα μεγάλες ομάδες και αθλητές από το παγκόσμιο στερέωμα.

Σε αυτά τα πλαίσια είδαμε να ξεπροβάλουν και τα πρώτα Sports Reality. Προγράμματα τύπου Sunderland Till I Die καθήλωσαν ποδοσφαιρόφιλους και όχι μόνο, από τη στιγμή που προβλήθηκαν για πρώτη φορά. Μετά όμως, τέτοιου είδους εκπομπές άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Και φτάσαμε εν έτει 2021, οπότε και κυκλοφόρησαν παραγωγές σαν τα «I Am Georgina» και «Neymar JR: Perfect Chaos», που μας έκαναν να αναρωτιόμαστε αν η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει από τα στενά όρια των αθλητικών shows και να οδεύει προς τη Reality TV.

Τι είναι όμως τα Sports Reality shows;

To «Sunderland Till I Die» του Netflix και το «All or Nothing» του Amazon Prime ήταν στη ουσία οι δύο πρώτες παραγωγές που όρισαν το νέο αυτό είδος τηλεόρασης. Όλα περιστρέφονταν γύρω από τις τηλεοπτικές κάμερες που ακολουθούσαν κατά πόδας ομάδες και αθλητές κατά τη διάρκεια μιας αθλητικής σεζόν. Εστιάζοντας στους προπονητές και τα αστέρια των ομάδων, και οι δύο mini-σειρές κατάφεραν να κερδίσουν φανατικούς φίλους σε όλο τον κόσμο. Απεδείχθησαν τόσο επιτυχημένες που αμφότερες ανανεώθηκαν για περισσότερες σεζόν. Κι εκεί είναι που ξεκίνησε το κακό….

Τα τηλεοπτικά δίκτυα, βλέποντας την απήχηση που είχαν στο κοινό οι ματιές στις ζωές των αστέρων, επιδόθηκαν στο κυνήγι διασημοτήτων από το χώρο του αθλητισμού που ήταν διατεθειμένες να ζήσουν τις πιο προσωπικές τους στιγμές μπροστά στις κάμερες. Τα ονόματα; Πολλά και αστραφτερά: Ρομπέρτο Μπάτζιο, Νικολά Ανελκά, Κριστιάνο Ρονάλντο, Νεϊμάρ Τζούνιορ, Γούεϊν Ρούνι, Αντουάν Γκριεζμάν και πολλοί ακόμα αστέρες άνοιξαν τις πόρτες του σπιτιού (ή των σπιτιών τους) στην καταγραφή της καθημερινότητάς τους.

Στις περισσότερες εκπομπές του είδους, διακρίναμε τις προσπάθειες των παραγωγών να μοιράσουν το χρόνο μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής των αστέρων. Τα κατάφεραν όμως; Για να το απαντήσουμε αυτό πρέπει να αναρωτηθούμε αν θέλουμε να ακούμε το Νεϊμάρ να μιλάει στην κάμερα για ποδόσφαιρο, ενώ ο προσωπικός του κομμωτής του κάνει ανταύγειες στο ιδιωτικό κομμωτήριο του υπερπολυτελούς σπιτιού του. Ή αν θέλουμε να μάθουμε για τα δύσκολα παιδικά χρόνια του Κριστιάνο Ρονάλντο, ενώ η κάμερα τον δείχνει να δυσκολεύεται να διαλέξει ποιο από τα υπέρ-πολυτελή αυτοκίνητα που έχει στο γκαράζ του θα διαλέξει να οδηγήσει τη συγκεκριμένη μέρα.

Η λεπτή γραμμή μεταξύ αθλητικού ντοκιμαντέρ και reality

Κατανοούμε φυσικά πως η καθημερινότητα των διασημοτήτων θα έχει πάντα ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον περισσότερο κόσμο. Είναι όμως μόνο αυτή αρκετή για να παρακολουθήσετε ένα αθλητικό ντοκιμαντέρ; Παραγωγές όπως τα «Ο Μαραντόνα στο Μεξικό», «Rooney», «Cristiano» και το «I am Georgina» απέχουν παρασάγγας από το να χαρακτηριστούν αθλητικά ντοκιμαντέρ. Ειδικά τα δύο τελευταία επικεντρώνουν τόσο πολύ στους χαρακτήρες και στη χλιδάτη ζωή που κάνουν, που ίσως νιώσετε πως βλέπετε επεισόδια από το «Keeping up with the Kardashians». Είναι όμως σωστό να κρίνουμε κάτι και να του βάζουμε ταμπέλα; Είναι εύκολο στην εποχή των Social Media να κάνουμε διαχωρισμό του ποδοσφαιριστή Ρονάλντο από τον celebrity CR7; Δεν είναι τυχαίο πως αμφότερα τα Sunderland Till I Die και I Am Georgina παρέμειναν στο Τοπ-10 του Netflix για αρκετές εβδομάδες. Τι σημαίνει αυτό; Ίσως πως υπάρχει κοινό και για τα δύο είδη; Ή ακόμα και πως υπάρχουν αρκετοί τηλεθεατές που θα παρακολουθήσουν εξίσου πρόθυμα και τα δύο διαφορετικά αυτά είδη.