Η Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 – 20 χρόνια μετά: Τι θυμούνται οι άνθρωποι που έζησαν & εργάστηκαν τότε

της Σοφίας – Θεοδώρας Γιλτίζη

20 χρόνια μετά την ιστορική Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας και βλέποντας πλέον τα Ολυμπιακά ακίνητα σε ακμάζουσα παρακμή θυμήθηκα την τότε ένδοξη εποχή που ζούσαμε όλοι σε γιορτινούς ρυθμούς, όσο κράτησε δηλαδή ο «χορός» της αγάπης, για τους 28ους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες που γύριζαν «σπίτι» τους. Και συνεχίζουν να γυρίζουν στο μυαλό μας κάθε τετραετία.

Οι δικοί μας Αγώνες, φαίνεται ότι λειτούργησαν διαφορετικά στις καρδιές των Ελλήνων. Οι αιτήσεις για εθελοντική εργασία ανήλθαν σε 160.000 ξεπερνώντας κάθε προσδοκία, ενώ τελικά αξιοποιήθηκαν 60.000 εθελοντές.

Τα εγκωμιαστικά σχόλια τα οποία αναφέρονταν στην Τελετή Έναρξης, δεν είχαν προηγούμενο. Η πρώτη δοκιμασία των Αγώνων της Αθήνας ήταν ομολογουμένως θετικότατη και η συνέχεια φάνταζε ιδανική…

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας μοιάζουν για κάποιους από εμάς όνειρο θερινής νυχτός. Ισχυει όμως το ίδιο και γι’ αυτούς που το έζησαν από μέσα; Η Ανθή Κουκίου και ο Βασίλης Μπίμπας ήταν από τους ανθρώπους που εργάστηκαν πυρετωδώς για τη διοργάνωση και μας μίλησαν για τότε.

Οι εποχές μπορεί να άλλαξαν, όμως το συναίσθημα χαρμολύπης, νοσταλγίας και θαυμασμού παραμένει ακόμη.

«Γιατί όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος».

Για πολλούς οι Ολυμπιακοί Αγώνες 2004 της Αθήνας είναι οι σπουδαιότεροι που έγιναν μιας και 108 χρόνια μετά επέστρεψαν σπίτι τους. Πώς το βίωσες εσύ;

Ανθή Κουκίου: Για εμένα υπήρξε μια αξέχαστη εμπειρία, μαγική, που θα θυμάμαι όσα χρόνια και να περάσουν! Όταν ανέλαβα μέλος της ομάδας της Οργανωτικής Επιτροπής «Αθήνα 2004» τον Σεπτέμβριο του 2002, με πολύ ενθουσιασμό δεν έβλεπα την ώρα να ξεκινήσουμε, ένοιωθα μόνο υπερήφανη που ήμουν μέρος αυτού του συναρπαστικού project, αλλά και συγκίνηση που οι Αγώνες βρήκαν ξανά το «σπίτι» τους έναν αιώνα μετά και ταυτόχρονα ήθελα να δώσω το 100% μου, όπως και το έκανα για 2 χρόνια μέχρι την τελευταία μέρα.

Βασίλης Μπίμπας: Λόγω των συνεχών προβών για την Τελετή Έναρξης, η αλήθεια είναι ότι δεν πρόλαβα να βιώσω αυτό το αίσθημα γιορτής που, φαντάζομαι, ένιωθε ο περισσότερος κόσμος. Και αμέσως μετά έφυγα για διακοπές στα Ψαρά, όσο πιο μακριά από τον πολιτισμό γινόταν.

Ποιος ήταν ο δικός σου ρόλος;

Ανθή Κουκίου: Ο ρόλος μου ως Olympic Village Operations Entertainment Project Manager, είχε σαν βάση και έδρα το Ολυμπιακό Χωριό, στο οποίο ασκούσα τα καθήκοντά μου με την ομάδα μου που απαρτιζόταν από 35 άτομα και 50 εθελοντές. Ως υπεύθυνη της Ψυχαγωγίας των αθλητών και των ολυμπιακών αποστολών, ο ρόλος μου ήταν να σχεδιάσω και να εφαρμόσω συγκεκριμένες υποδομές Ψυχαγωγίας σύμφωνα με τις οδηγίες της Ολυμπιακής Επιτροπής όπως για παράδειγμα χώρους για ηλεκτρονικά παιχνίδια, Arcade halls με κονσόλες, ατομικά ή ομαδικά, internet café (ναι τότε δεν υπήρχαν smart phones!) υπαίθριο θερινό κινηματογράφο, music club (χωρίς βέβαια να σερβίρει αλκοόλ) αλλά και καλλιτεχνικά δρώμενα με street artists, μουσικά events και τελετές υποδοχής. Οι Υπηρεσίες Ψυχαγωγίας σχεδιάστηκαν για 17.000 αθλητές και συνοδούς, από 201 χώρες.

Ακολουθούσαν συγκεκριμένα πρωτόκολλα από προηγούμενες διοργανώσεις αλλά περιλάμβαναν και δικές μας πρωτοβουλίες που αν σημείωναν επιτυχία, έμπαιναν στη «βίβλο διοργάνωσης» για την επόμενη χώρα που θα αναλάμβανε. Είχα την συνολική ευθύνη για τη δημιουργία όλων αυτών των εγκαταστάσεων αλλά και την επίβλεψη κάθε προγράμματος των υπηρεσιών ψυχαγωγίας προς τους αθλητές.

Να σημειώσω εδώ, ότι με δική μου πρωτοβουλία, δημιουργήσαμε για τους αθλητές των Παραολυμπιακών Αγώνων που ακολούθησαν τον Σεπτέμβριο του 2004, και ένα Internet café από την αρχή με ειδικό σχεδιασμό, για αθλητές με προβλήματα όρασης. Όταν άνοιξε τις πύλες του το Ολυμπιακό Χωριό για να υποδεχτεί όλους αυτούς τους χιλιάδες αθλητές, ήμασταν όλη η ομάδα συντονισμένη στον ίδιο σκοπό. Να κάνουμε την παραμονή τους εκεί αξέχαστη, αλλά και να φροντίσουμε να περάσουν όμορφα και να χαλαρώσουν πρίν ή μετά την προπόνησή τους και την προετοιμασία τους πριν μπουν στον στίβο για την κατάκτηση ενός ολυμπιακού μεταλλίου.

Κάτι που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι όταν έφτανε η κάθε ξένη αποστολή στο Ολυμπιακό Χωριό, ετοιμάζαμε ειδική Τελετή Υποδοχής, ένα ξεχωριστό event για κάθε χώρα, με καλλιτεχνικά δρώμενα, street artists, live μουσική και καλωσόρισμα από τα μέλη της «Αθήνα 2004».

Έπρεπε να είμαστε όλοι τέλειοι, να λειτουργούμε στο 100% μας για δύο λόγους. Γιατί αυτοί οι Αγώνες επέστρεφαν στη γενέτειρά τους, την Ελλάδα και γιατί έπρεπε να δείξουμε ταυτόχρονα σε όλους τους αθλητές που φιλοξενούσαμε, τη διάσημη και μοναδική στον κόσμο ελληνική μας φιλοξενία!

Βασίλης Μπίμπας: Ήμουν οδηγός μιας από τις πλατφόρμες πάνω στις οποίες βρίσκονταν οι performer κατά τη διάρκεια της “Κλεψύδρας” στην Τελετή Έναρξης.

Ποια ήταν η ομορφότερη στιγμή για σένα, κάτι που όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

Ανθή Κουκίου: Αλήθεια ήταν πολλές οι στιγμές! Αλλά αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποια, αυτή ήταν το «Ελληνικό πάρτι» που διοργανώσαμε την τελευταία ημέρα για τους αθλητές. Δεν ήταν σε κανένα πρωτόκολλο, δεν ακολουθούσε καμία οδηγία από προηγούμενες διοργανώσεις, ήταν απλά μια ιδέα που σκεφτήκαμε για να αποχαιρετήσουμε τους αθλητές από όλο τον κόσμο και να τους δείξουμε την ελληνική ψυχή της φιλοξενίας. Έγινε στο χώρο του μουσικού club που είχαμε στο Ολυμπιακό Χωριό μας, με πολλή ελληνική μουσική φυσικά, καραόκε που έβγαλε τρελλό γέλιο, και βέβαια μαθήματα ελληνικού χορού, ότι μπορείς να φανταστείς. Εκείνο το βράδυ γίναμε όλοι μια σούπερ παρέα: αθλητές, προπονητές, εργαζόμενοι, εθελοντές, χορεύαμε αγκαλιασμένοι, και τραγουδάγαμε σαν να ήταν το δικό μας πάρτυ σαν να ήμασταν… σπίτι μας!

Βασίλης Μπίμπας: Η θέση του οδηγού στις πλατφόρμες βρισκόταν κρυμμένη και ουσιαστικά την οδηγούσα σχεδόν τυφλα. Ωστόσο, με το που μπήκε η πλατφόρμα μέσα στο ΟΑΚΑ μπορούσες να ακούσεις και να νιώσεις την ένταση, τον ενθουσιασμό και τις δονήσεις 80.000 θεατών. Ένας συνεχής σεισμός που δεν θα ξεχάσω ποτέ.

Για πολλούς από μας που το παρακολουθήσαμε από τις τηλεοράσεις μας, προκάλεσε και προκαλεί ακόμα και τώρα ανατριχίλα. Πώς θυμάσαι τον κόσμο να το ζει εκείνη την περίοδο;

Ανθή Κουκίου: Η αλήθεια είναι ότι εμείς που δουλεύαμε στο Ολυμπιακό Χωριό, ήμασταν τόσο εστιασμένοι στο τί συνέβαινε μέσα στους χώρους του που δεν είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθούμε στενά το τί συμβαίνει εκτός. Ήμασταν όλοι συντονισμένοι σε μια δημιουργική φρενίτιδα! Το μόνο σίγουρο είναι ότι ήμασταν όλοι τόσο ενθουσιασμένοι για αυτό που κάναμε και το κάναμε με τόση αγάπη που μόνο όταν τελείωσε καταλάβαμε το μεγαλείο του και τις πραγματικές του διαστάσεις. Ήταν για όλους μια μεγάλη συγκινητική, συναρπαστική γιορτή και ο καθένας μας το ζούσε μοναδικά.

Βασίλης Μπίμπας: Θυμάμαι τον κόσμο ενθουσιασμένο και ανακουφισμένο. Γενικά υπήρχε μια αίσθηση του ότι τα καταφέραμε όταν κανεις δεν πίστευε ότι μπορούμε.

Τι θα ήθελες να έχει μείνει, από την τότε αίγλη της Αθήνας, στην πόλη;

Ανθή Κουκίου: Θα ήθελα σίγουρα μια καλύτερη τύχη και έναν σεβασμό στις εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν και που οι περισσότερες από αυτές, αργότερα δυστυχώς λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν…

Βασίλης Μπίμπας: Θεωρώ ότι η εικόνα της Αθήνας τη συγκεκριμένη περίοδο ήταν λίγο-πολύ πλαστή. Σαν να σκουπίσαμε όπως-όπως και να τα κρύψαμε όλα κάτω από το χαλί. Όποτε μου είναι δύσκολο να νοσταλγήσω κάτι που δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα.

Πολύς λόγος έγινε για την Τελετή Έναρξης των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Ποιες λεπτομέρειες πιστεύεις πως καθόρισαν την αρνητική γεύση που άφησε στους περισσότερους;

Ανθή Κουκίου: Η κάθε διοργανώτρια πόλη που αναλαμβάνει τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, δείχνει μέσα από την Τελετή Έναρξης, το dna της, την κουλτούρα και την ψυχή της. Οι Γάλλοι μας έδωσαν τη δική τους ματιά και το δικό τους στυλ. Πολλά πράγματα δεν μου άρεσαν αλλά κάποια άλλα τα βρήκα πολύ δημιουργικά. Πιστεύω για εμάς εδώ, ο πήχης είναι μάλλον πολύ ψηλά γιατί 20 χρόνια μετά, η Τελετή Έναρξης στην Αθήνα το 2004, ακόμα συγκινεί, ακόμα σε ταξιδεύει στη μαγεία εκείνης της ημέρας. Δεν είναι τυχαίο που την ημέρα της Τελετής Έναρξης του Παρισιού έκαναν repost τη δική μας τελετή έναρξης, χρήστες από όλο τον κόσμο στο ‘X’ και στο TikTok!

Βασίλης Μπίμπας: Για μένα ήταν μια θαυμάσια, pop Τελετή Έναρξης, πρωτότυπη, με χιουμορ και με το βλεμμα στραμμένο στο σήμερα και στο αύριο. Φαντάζομαι ότι από μια μερίδα κοινού έλειψαν οι μιλιταριστικοί συγχρονισμοι, οι αρχαιολάγνες αναπαραστάσεις και τα πυροτεχνήματα. Εμένα καθόλου. Ίσως σε κάποιο βαθμό η Τελετή να προδώθηκε από τη μέτρια τηλεσκηνοθεσια αλλά φαντάζομαι ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα των καιρικών συνθηκών. Κατά τ’ αλλα ανυπομονώ για την Τελετή Λήξης.